زبان پارسی‌ با ملا نصرالدین Персидский язык с Муллой Насреддином

۹- بيماری عجيب ملا نصرالدين

روزی ملا نصرالدين با درد و ناراحتی پيش حکيم رفت و گفت׃ حکيم به دادم برس دارم از دست می روم. حکيم پرسيد׃ بگو ببينم کجايت درد می کند؟ ملا گفت׃ ريشم درد می کند. حکيم گفت׃ امروز غذا چه خوردی؟ ملا نصرالدين گفت׃ نان و برف. حکيم گفت׃ بلند شو برو دنبال کارت که نه غذا خوردنت مثل آدمها است و نه مريض شدنت.

زبان پارسی‌ با ملا نصرالدین Персидский язык с Муллой Насреддином

۸- بی پولی ملا

روزی ملا نصرالدين خيلی بی پول شده بود. افسار خرش را گرفت و رفت تا آن را بفروشد. زن ملا با ناراحتی گفت׃ چه کار می کنی ملا، اگر خرت را بفروشی ديگه با چی می خواهی شکم زن و بچه ات را سير بکنی؟ ملا نصرالدين گفت׃ من فکر همه جا را کرده ام، قيمتی برای آن تعيين می کنم که هيچ کس نتواند آن را بخرد.

زبان پارسی‌ با ملا نصرالدین Персидский язык с Муллой Насреддином

۷- خر طلبکار

دوستان ملا که خرش را به اندازه ی خودش می شناختند متوجه شدند که روز به روز ضعيف تر می شود. يک روز به ملا گفتند׃ ملا مگر به خرت غذا نمی دهی که اينقدر لاغر و ضعيف شده؟ ملا گفت׃ چرا، شبی دو من جو از من جيره می گيرد. دوستانش گفتند׃ پس چرا اينقدر لاغر شده؟ ملا نصرالدين گفت׃ هی، بسوزه پدر نداری. بيچاره خرم جيره ی يک ماهش را از من طلبکار است.

زبان پارسی‌ با ملا نصرالدین Персидский язык с Муллой Насреддином

۶- اذان گفتن ملا نصرالدين

روزی ملا نصرالدين در حاليکه می دويد اذان می گفت. مردم گفتند׃ ملا چرا يک جا نمی ايستی تا اذان بگويی؟ گفت׃ می خواهم بدانم وقتی اذان می گويم صدايم تا کجا می رود و چه تعداد از مردم را مستفيض می کند.

6. Azân goftan-e Mollâ Nasreddin Призыв к молитве Муллы Насреддина: «призыва к молитве произнесение»

Ruz-i Mollâ Nasreddin dar hâl-i ke midavid azân migoft однажды Мулла Насреддин на бегу: «в состоянии, когда бежал» призыв к молитве произносил.

زبان پارسی‌ با ملا نصرالدین Персидский язык с Муллой Насреддином

۵- اثبات حماقت

يک شب ملا نصرالدين در کتابی خواند که داشتن ريش بلند و سر کوچک نشانه ی حماقت مرد است. بلند شد و به سمت آينه رفت و خودش را خوب برانداز کرد.

وقتی کله ی کوچک و ريش بلندش را توی آينه ديد گفت׃ از قرار معلوم من آدم احمقی هستم و بايد خودم را از اين حماقت نجات بدهم.

به طرف شمع رفت و اضافه ی ريشش را روی شعله ی آن گرفت. در يک آن ريش ملا آتش گرفت و تمام سر و صورت او را هم سوزاند.

پس از مدتی که احوال ملا رو به راه شد سراغ همان کتاب رفت و در حاشيه ی همان مطلب نوشت׃ ״ کاملا صحيح است، چون در عمل تجربه شد و به اثبات رسيد.״

زبان پارسی‌ با ملا نصرالدین Персидский язык с Муллой Насреддином

۴- آدم عاقل

روزی ملا نصرالدين الاغش را برد توی بازار تا بفروشد.

به دلالی گفت: اگر بتوانی اين الاغ چموش را برايم بفروشی انعام خوبی به تو می دهم.

دلال افسار الاغ را گرفت و رفت وسط بازار و شروع کرد به تعريف کردن از الاغ و اينقدر از چالاکی و نجابت و سلامت الاغ تعريف کرد که ملا پشيمان شد و با خودش گفت: مگر هيچ آدم عاقلی چنين مالی را از دست می دهد؟

سريع افسار الاغ را از دست دلال بيرون کشيد و خوشحال به سمت خانه راه افتاد.

زبان پارسی‌ با ملا نصرالدین Персидский язык с Муллой Насреддином

۳- تربيت گوساله

روزی ملا نصرالدين می خواست گوساله اش را از توی صحرا بگيرد و ببرد خانه اما گوساله آنقدر لجبازی کرد و ملا را به اين طرف و آن طرف دنبال خودش کشاند که ديگر از نفس افتاد. 

وقتی ديد دستش به گوساله نمی رسد به خانه آمد چوب کلفتی برداشت و افتاد به جان مادر گوساله. 

زن ملا وقتی اين صحنه را ديد شروع کرد به فرياد زدن که ملا اين چه کاری است که می کنی؟ زورت به اين حيوان زبان بسته رسيده؟ 

ملا گفت׃ آخه تو نمی دانی که اين گوساله ی احمق چه به سر من آورده، از بس که دنبالش توی صحرا دويدم از نفس افتادم. 

زنش گفت׃ گوساله تو را خسته کرده تو چرا گاو را می زنی؟

زبان پارسی‌ با ملا نصرالدین Персидский язык с Муллой Насреддином

۲- توجيه ملا

روزی ملا نصرالدين از کوچه ای می گذشت که مردی محکم زد پس گردن او و گفت׃ احوال شما چطور است؟

ملا تندی برگشت و به مرد نگاه کرد.

مرد گفت׃ ای داد بيداد! خيلی عذر می خواهم. ببخشيد! شما را به جای يکی ديگر عوضی‌ گرفتم.

اما ملا عذرخواهی او را قبول نکرد يقه اش را گرفت و او را کشان کشان پيش قاضی برد. وقتی قاضی از جريان با خبر شد به ملا گفت׃ حق با شماست و اگر دلت می خواهد می توانی يک پس گردنی به او بزنی تا قصاص شود.

ملا گفت׃ من به اين کار راضی نيستم. 

قاضی گفت׃ پس يک سکّه ی  طلا از او بگير و رضايت بده. 

زبان پارسی‌ با ملا نصرالدین Персидский язык с Муллой Насреддином

۱- آش خوردن ملا نصرالدين 

روزی زن ملا نصرالدين يک کاسه ی آش جلوی ملا گذاشت و خودش هم نشست کنار دست او و شروع کرد به خوردن. قاشق اول را که توی دهانش گذاشت طوری دهانش سوخت که اشک در چشمانش جمع شد، اما صدايش را در نياورد تا ملا نفهمد آش خيلی داغ است و دهان او هم بسوزد.

ملا به زنش گفت׃ چی شده يک دفعه گريه ات گرفت؟

زن در جواب گفت׃ هيچی! يادم افتاد به مرحوم مادرم که خيلی آش دوست داشت.
ملا گفت׃ خدا رحمتش کند! و بعد يک قاشق از آش داغ خورد و دهانش به قدری سوخت که اشک در چشمانش حلقه بست.