بزرگان ایران‌زمین؛ محمد مصدق Bozorgâne Irân zamin; M. Mosaddeq

محمد مصدق نماینده چند دوره از مجلس شورای ملی و نخست‌وزیر ایران در سال‌های ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۲ بوده است.  مصدق به عنوان رهبر ملی‌شدن صنعت نفت ایران شناخته شده است. محمد مصدق اردیبهشت ۱۳۳۰ نخست‌وزیر شد و ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در پی کودتا از قدرت کنار رفت. حکومت پهلوی و در حال حاضر برخی از حامیان آن حکومت، از روز ۲۸ مرداد و در مجموع برکناری مصدق از نخست‌وزیر به عنوان "رستاخیز ملی" یاد می‌کنند.  او پس از برکناری‌اش در ۲۸ مرداد، در دادگاه نظامی محاکمه شد و به سه سال زندان محکوم شد. مصدق پس از تحمل سه سال زندان، به ملک پدری خود در احمد آباد تبعید شد و تا پایان زندگی زیر نظارت شدید حکومت پهلوی در انزوا زندگی کرد و اسفند ۱۳۴۵ در ۸۴ سالگی بر اثر سرطان درگذشت.  او روی‌هم‌رفته فقط دو سال و سه ماه نخست‌وزیر ایران بود اما تلاش‌هایش در همین مدت کوتاه برای اجرای قانون ملی‌شدن صنعت نفت و همین‌طور محدود کردن قدرت شاه به آن‌چه در قانون مشروطه آمده، نام او را در تاریخ معاصر ایران و جهان ثبت کرده است.

بزرگان ایران‌زمین؛ فردوسی Bozorgâne Irân zamin; Ferdowsi

فردوسی که به اثرش شاهنامه شناخته می‌شود، از برجسته‌ترین سخنوران ایرانی است و به خاطر همین اثر، از او به عنوان بزرگ‌ترین سراینده پارسی‌گو یاد کرده‌اند.  ابوالقاسم منصور که امروز او را به فردوسی می‌شناسیم، در سال ۳۱۹ شمسی به دنیا آمده و پیش از ۳۹۷ شمسی درگذشته است. بر اساس روایات مختلف، او دهقان‌زاده و زمین‌داری بود که همچون گذشتگانش و بنا به سنت، روایات اسطوره‌ای ایران‌زمین را از حفظ داشته است.  شاهنامه را از بزرگ‌ترین حماسه‌های جهان، مهم‌ترین مکتوب اندیشه سیاسی ایران‌شهری در دوره اسلامی، و حماسه ملی ایرانیان برشمرده‌اند.  ضیاءالدین ابن اثیر، از ادبیان و راویان عمده عرب در قرن هفتم قمری، این اثر را از حیث ادبی و جامعیت زبانی‌اش، "قرآن ایرانیان" خوانده است.  در سال ۲۰۱۰ هزارمین سالگرد نوشته‌شدن شاهنامه از سوی دولت ایران و سازمان یونسکو جشن گرفته شد.  شاهنامه اثری منظوم است که حدود پنجاه‌هزار بیت در بحر متقارب دارد. درباره زمینه‌های شکل‌گیری این اثر ماندگار فارسی، جنبه‌های فرهنگی و سیاسی هردو مورد توجه قرار گرفته‌اند.  چارلز ملویل، استاد گروه مطالعات آسیا و خاورمیانه در دانشگاه کمبریج بریتانیا، در این باره به اهمیت خراسان، زادگاه و زیست‌گاه

بزرگان ایران‌زمین؛ کوروش Bozorgâne Irân zamin; Kuroš

کوروش از نام‌آورترین شاهان تاریخ ایران و بنیان‌گذار سلسله هخامنشی را به القاب مختلف خوانده‌اند: کوروش کبیر، پدر پارسی‌ها، برگزیده مردوک کهن‌ترین خدای بابل، فرستاده یهوه، فاتح بزرگ.  او خود در منشور گلی‌اش نوشته است: من‌ام کوروش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه توانمند، شاه چهار گوشه جهان. این منشور می‌گوید: کوروش به دادگری و راستی، شبانی کرد. مردوک، سرور بزرگ که پرونده مردمانش است، به کارهای نیک او و دل راستینش به شادی می‌نگریست. طبق گزارش‌های تاریخی، کوروش به مدت سی سال از سال ۵۵۹ تا ۵۲۹ پیش از میلاد، بر ایران فرمان‌روایی کرد و مرزهای تحت امرش را بیش از هر حاکم دیگری گسترش داد.  جزئیاتی از زندگی کوروش تا پیش از پادشاهی‌اش در دست نیست. مورخان یونانی افسانه‌ای نقل می‌کنند که بر اساس آن پدربزرگ مادری او آستیاگ خواب می‌بیند که کوروش، بزرگ می‌شود و علیه او قیام می‌کند و تاج و تخت را از او می‌گیرد.  طبق این روایت یونانی، آستیاگ از بیم واقعیت‌پیداکردن این خواب، دستور قتل نوه‌اش کوروش را می‌دهد. اما مامور قتل کوروش، برای فرار از آن که دستش به خون کسی از خاندان پادشاهی آلوده شود، این

بزرگان ایران‌زمین؛ زرتشت Bozorgâne Irân zamin; Zartošt

زرتشت را پیامبر اولین آیین یکتاپرستی در تاریخ بر شمرده‌اند. در مدح او حتی گفته شده که آموزه‌هایش، پدر اخلاق مدرن است.  زمان و محل دقیق تولد زرتشت مشخص نیست اما حدس زده می‌شود زمانی بین ۶ هزار تا ۶۰۰ سال پیش از میلاد مسیح زندگی‌کرده است. زادگاه او هم مشخص نیست و مناطق مختلفی مانند ری، آذربایجان، خوارزم و سیستان برای آن گفته است. در حال حاضر گمان عمده پژوهشگران بر آن است که حیات زرتشت بین هزار تا ۱۲۰۰ سال پیش از میلاد مسیح بوده است.  در سال ۲۰۰۴ میلادی برآورد شد که آیین زرتشتی بین ۱۴۵ هزار تا ۲۱۰ هزار نفر پیرو در ایران، هند و برخی نقاط دیگر جهان دارد. همچنین شمار پیروان این دین در ایران، کمتر از ۲۰ هزار نفر برآورد شده است.  با وجود این شمار اندک پیروان رسمی دین زرتشت در ایران، تاثیر او که گاهی یک مصلح اجتماعی یا یک معلم اخلاق‌گرا هم معرفی شده، چنان در تاریخ و فرهنگ ایران پر رنگ است که آلبرت دی یونگ، استاد ادیان باستان و دین‌شناسی تطبیقی در دانشگاه لایدن هلند، معتقد است می‌توان زرتشت را نماد هویت ایرانیان دانست.