از دیدنی‌های ایران: سوباتان، جایی شبیه بهشت، جایی شبیه رویا

روستای ییلاقی سوباتان در غرب لیسار در شهرستان تالش روبروی بلندترین بخش رشته كوه تالش "ریشکاجی یا ریشگاسر" قرار دارد. طبیعت زیبای سوباتان باعث شده تا "بهشت ایران" نامیده شود.

سوباتان نام منطقه ییلاقی است در غرب لیسار در شهرستان تالش که ییلاق اهالی جوکندان، لیسار و قلعه بین است.

سوباتان در فاصله ۳۶ کیلومتری شمال غرب شهر تالش (از میدان نماز تالش تا ابتدای بازار سوباتان) و ۱۷کیلومتری جنوب دریاچه نئور اردبیل در ارتفاع ۱۹۰۰-۱۹۷۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است.

این ییلاق روبروی بلندترین نقطه رشته کوه تالش "ریشکاجی یا ریشگاسر" قرار دارد. این منطقه دارای جمعیت کمی است که در اواخر ماه اول تابستان از روستاهایی چون قلعه بین در این مکان سکنی می گزینند و در اواخر آخرین ماه تابستان به خانه های خود بر می گردند.

سوباتان از چشمه ها و آب و هوای خنکی برخوردار است و دارای زمین های سر سبز پوشیده از چمن است.

با توجه به این که به طور کلی در تمامی سرحدات ییلاقی تالش نام آبادی ها به زبان تالشی است، برخلاف نام ظاهری سوباتان که در ظاهر به ترکی شباهت دارد، این نام از ریشه تالشی سووتن به معنای محل رویش گلپر (به ترکی بالدیرغان)است.

تصور عامه از نام سوباتان به عنوان محل فرو رفتن آب نیست. در ضمن تالش زبانان هنوز هم از تلفظ سووتن استفاده می کنند. با توجه به نزدیکی "بیدپشت" و "گزنه هونی" دو آبادی چسبیده به سوباتان نامگذاری تالشی در این محل کاملاٌ منطقی به نظر می رسد.

نقاط دیدنی سوباتان ۱- چشمه باتمان بلاق :بین سوباتان و اسبومار واقع است. ۲- منطقه باستانی گنجخانه ۳- سرچشمه اصلی قنات سلسال که سر از قلعه سلسال لیسار در می آورده است. ۴- زمین اسب دوانی که منطقه ای نسبتاٌ هموار و مشرف به سوباتان و در نزدیکی بیدپشت قرارگرفته است. ۵- آبشار ورزن واقع در چهار کیلومتری غرب سوباتان.

قلعه سلسال که در پایین دست سوباتان واقع شده، تنها اثر تاریخی معماری شناخته شده در این محل است، قلعه خشک که بسیار سرسبز است نیز در جهتی مخالف قلعه سلسال بدون وجود چشمه های جوشان قرار دارد که به آن اقامتگاه بزرگان نیز می گویند.

ساری داش(سنگ زرد)، آلچالخ (محل رشد درخت آلوچه)، هاچاداش (جایی که کوه به شکل تیر و کمان در آمده است) و باغ داگل (محلی که ییلاق ایل شاهسون از ایلات استان اردبیل به شمار می رود)، از دیگر محوطه های طبیعی شناخته شده در ارتفاعات ییلاق سوباتان به شمار می آید.

سوباتان پرجمعیت ترین ییلاق دربخش کرگانرود است. فاصله این ییلاق تا شهر هشتپر حدود ۳۶ کیلومتر با جاده ای کوهستانی است که از دل جنگل های تالش می گذرد.

این ییلاق دربالای یک طرف دره لیسار واقع است و در طرف دیگر دره لیسار ییلاق زیبا و تاریخی برزبیل است که ییلاق اهالی خطبه سراود و طائفه عشایری تالش بنام های ایشیگ آقاسی و آقاجانی است. در این ییلاق معدن مس و آثار تاریخی کاروانسرای شاه عباسی و قبرهای ماقبل تاریخ در محلی بنام کندی یا کهنه ده ییلاق برزبیل وجود دارد.

در حالی که دمای شهرهای مختلف استان گیلان مرطوب ترین استان کشور به ندرت به کمتر از یک درجه بالای صفر می رسد، در ارتفاعات سوباتان تابستان هم چاله های پر از برف دیده می شود و به همین دلیل در فصل زمستان به جز دو خانوار کس دیگری در سوباتان نمی ماند و بقیه به جنگل های دامنه البرز و کنار دریاچه لیسار کوچ می کنند.

سوباتان از غروب خورشید به مدت ۳ ساعت روشنایى خود را با ژنراتور برق تامین می کند.

هر ساله تعداد کثیری از طبیعت گردان ایرانی و خارجی از مسیر دریاچه نئور به سوباتان سرازیر می شوند. بهترین زمان برای طبیعت گردی در این ناحیه اردیبهشت و خرداد است.

برگرفته از: www.mediacenter.dw.de/persian