Kiyef 
Dâlâs 
Moskow 
Sufiye 
Âstâne 
Berlin 
Došanbe 
Âdelâyd 
Halifaks 
Tâ Nowruz
یه حبه قند ششمین فیلم سینمایی رضا میرکریمی و ساخت سال ۱۳۸۹ است. تیزرهای تلویزیونی این فیلم را مجید مجیدی و آنونس فیلم را رخشان بنی اعتماد ساخته اند. طراحی پوستر فیلم کار عباس کیارستمی است. این فیلم نماینده رسمی ایران برای بخش بهترین فیلم خارجی‌زبان در مراسم اسکار ۸۵ام بود. ولی یک روز پس از معرفی نماینده رسمی ایران در این مراسم، جواد شمقدری، رئیس سازمان سینمایی با انتشار نامه‌ای ضمن تبریک به اعضای هیأت انتخاب نماینده سینمای ایران در اسکار ۲۰۱۳ و دست‌اندرکاران فیلم «یه حبه قند»، خواستار تحریم اسکار شد و سر انجام حسینی وزیر ارشاد با این موضع یعنی تحریم اسکار و عدم ارائه ی یه حبه قند جهت شرکت در مراسم اسکار موافقت نمود. یه حبه قند اولین فیلم ایرانی سوپر ۱۶میلی‌متری است.
خلاصه ی داستان
قرار است پسند (پسندیده) دختر کوچک یک خانواده ی یزدی با پسری به نام کیوان از خانواده ی متمولی در همسایگی، که حالا مقیم آمریکاست، ازدواج غیابی کند و به آمریکا برود. چهار خواهر بزرگ‌تر خانواده (که برخی ساکن یزد و برخی مقیم شهرهای دیگرند) و همسر و فرزندان‌شان برای مراسم ازدواج به خانه پدری می‌آیند. در این میان دایی خانواده که مخالف این ازدواج است و دلش می‌خواسته پسند با قاسم برادرزاده ی همسرش که حالا در خدمت سربازی است ازدواج کند، به شکل‌های مختلف بدقلقی می‌کند اما در نهایت تسلیم شده است. مهمانان – بچه‌ها و بزرگ‌ترها – هر کدام دنیا و دغدغه‌ای دارند و در میان هیاهوی جمع، پسند هم گاه‌وبی‌گاه با سکوت‌هایش انگار نشان می‌دهد که چندان در تصمیمش راسخ نیست. صبح روز پس از ضیافت شام با حضور خانواده و بستگان داماد، دایی که هنگام خوردن صبحانه به شکلی بازیگوشانه قند را در دهانش می‌اندازد بر اثر گیر کردن قند در مسیر تنفسش خفه می‌شود و می‌میرد. مجلس عروسی به عزا تبدیل می‌شود. قاسم هم که ندانسته به مرخصی می‌آید و پیداست که او هم پسند را دوست دارد، با واقعیت تلخ مرگ تنها حامی‌اش دایی‌عزت و ازدواج قریب‌الوقوع پسند روبه‌رو می‌شود. به همین دلیل پس از تعمیر رادیوی کهنه دایی، بی‌خبر خانه را ترک می‌کند و می‌رود؛ به این بهانه که مرخصی‌اش تمام شده. پسند که با مرگ دایی و دیدار دوباره قاسم تردیدهایش بیش‌تر شده، سر سفره شام در پاسخ به خواهرش که در واقع سؤال جمع را مطرح می‌کند و می‌پرسد حالا با حادثه مرگ دایی و پیشنهاد عقد غیابی و بی‌سروصدا (برای رسیدن به قرار تعیین‌شده سفارت آمریکا در کشوری دیگر) چه باید کرد، می‌گوید پس از چهلم دایی جواب خانواده داماد را خواهد داد. برق رفته بود که قاسم رادیو را تعمیر کرد و دوشاخش را به پریز زد. نیمه‌شب که همه در خواب هستند برق وصل می‌شود. پسند برمی‌خیزد تا چراغ اتاق‌ها را خاموش کند که آوای ترانه‌ای را می‌شنود. ردش را می‌گیرد و به اتاق دایی می‌رسد که رادیویش ترانه «بگو کجایی» کورس سرهنگ‌زاده پخش می‌شود.
حضور در اسکار
در طی جلسه ی کمیته ی انتخاب نماینده ی سینمای ایران که در اول مهر ۱۳۹۱ به ریاست امیر اسفندیاری برگزار شد، این فیلم به عنوان نماینده ی سینمای ایران در اسکار معرفی شد. این فیلم در جریان این انتخاب، رقیبانی از جمله ملکه، بغض، آینه‌های روبرو را مغلوب کرد. هیأت انتخاب نماینده ی سینمای ایران در اسکار ۲۰۱۳، فیلم «یه حبه قند» را به عنوان نماینده ی سینمای ما برای شرکت در هشتاد و پنجمین مراسم اسکار معرفی کرد. اما یک روز پس از معرفی نماینده ی رسمی ایران در این مراسم، جواد شمقدری، رئیس سازمان سینمایی با انتشار نامه‌ای ضمن تبریک به اعضای هیأت انتخاب نماینده ی سینمای ایران در اسکار ۲۰۱۳ و دست‌اندرکاران فیلم «یه حبه قند»، خواستار تحریم اسکار شد و سر انجام حسینی وزیر ارشاد با این موضع یعنی تحریم اسکار و عدم ارائه ی یه حبه قند جهت شرکت در مراسم اسکار موافقت نمود.
جایزه ها
خلاصه ی داستان
قرار است پسند (پسندیده) دختر کوچک یک خانواده ی یزدی با پسری به نام کیوان از خانواده ی متمولی در همسایگی، که حالا مقیم آمریکاست، ازدواج غیابی کند و به آمریکا برود. چهار خواهر بزرگ‌تر خانواده (که برخی ساکن یزد و برخی مقیم شهرهای دیگرند) و همسر و فرزندان‌شان برای مراسم ازدواج به خانه پدری می‌آیند. در این میان دایی خانواده که مخالف این ازدواج است و دلش می‌خواسته پسند با قاسم برادرزاده ی همسرش که حالا در خدمت سربازی است ازدواج کند، به شکل‌های مختلف بدقلقی می‌کند اما در نهایت تسلیم شده است. مهمانان – بچه‌ها و بزرگ‌ترها – هر کدام دنیا و دغدغه‌ای دارند و در میان هیاهوی جمع، پسند هم گاه‌وبی‌گاه با سکوت‌هایش انگار نشان می‌دهد که چندان در تصمیمش راسخ نیست. صبح روز پس از ضیافت شام با حضور خانواده و بستگان داماد، دایی که هنگام خوردن صبحانه به شکلی بازیگوشانه قند را در دهانش می‌اندازد بر اثر گیر کردن قند در مسیر تنفسش خفه می‌شود و می‌میرد. مجلس عروسی به عزا تبدیل می‌شود. قاسم هم که ندانسته به مرخصی می‌آید و پیداست که او هم پسند را دوست دارد، با واقعیت تلخ مرگ تنها حامی‌اش دایی‌عزت و ازدواج قریب‌الوقوع پسند روبه‌رو می‌شود. به همین دلیل پس از تعمیر رادیوی کهنه دایی، بی‌خبر خانه را ترک می‌کند و می‌رود؛ به این بهانه که مرخصی‌اش تمام شده. پسند که با مرگ دایی و دیدار دوباره قاسم تردیدهایش بیش‌تر شده، سر سفره شام در پاسخ به خواهرش که در واقع سؤال جمع را مطرح می‌کند و می‌پرسد حالا با حادثه مرگ دایی و پیشنهاد عقد غیابی و بی‌سروصدا (برای رسیدن به قرار تعیین‌شده سفارت آمریکا در کشوری دیگر) چه باید کرد، می‌گوید پس از چهلم دایی جواب خانواده داماد را خواهد داد. برق رفته بود که قاسم رادیو را تعمیر کرد و دوشاخش را به پریز زد. نیمه‌شب که همه در خواب هستند برق وصل می‌شود. پسند برمی‌خیزد تا چراغ اتاق‌ها را خاموش کند که آوای ترانه‌ای را می‌شنود. ردش را می‌گیرد و به اتاق دایی می‌رسد که رادیویش ترانه «بگو کجایی» کورس سرهنگ‌زاده پخش می‌شود.
حضور در اسکار
در طی جلسه ی کمیته ی انتخاب نماینده ی سینمای ایران که در اول مهر ۱۳۹۱ به ریاست امیر اسفندیاری برگزار شد، این فیلم به عنوان نماینده ی سینمای ایران در اسکار معرفی شد. این فیلم در جریان این انتخاب، رقیبانی از جمله ملکه، بغض، آینه‌های روبرو را مغلوب کرد. هیأت انتخاب نماینده ی سینمای ایران در اسکار ۲۰۱۳، فیلم «یه حبه قند» را به عنوان نماینده ی سینمای ما برای شرکت در هشتاد و پنجمین مراسم اسکار معرفی کرد. اما یک روز پس از معرفی نماینده ی رسمی ایران در این مراسم، جواد شمقدری، رئیس سازمان سینمایی با انتشار نامه‌ای ضمن تبریک به اعضای هیأت انتخاب نماینده ی سینمای ایران در اسکار ۲۰۱۳ و دست‌اندرکاران فیلم «یه حبه قند»، خواستار تحریم اسکار شد و سر انجام حسینی وزیر ارشاد با این موضع یعنی تحریم اسکار و عدم ارائه ی یه حبه قند جهت شرکت در مراسم اسکار موافقت نمود.
جایزه ها
- جشنواره ی فیلم کازان روسیه - برنده بهترین فیلم بلند، بهترین فیلمبرداری، بهترین بازیگر زن
- بیست و نهمین دوره ی جشنواره ی فیلم فجر - نامزد بهترین چهره‌پردازی، طراحی صحنه و لباس، صدابرداری، بازیگر مکمل زن: ریما رامین فر کریمی درباره ی جشنواره ی فیلم فجر گفته بود: برایم مهم نیست که از چنین جشنواره‌ای جایزه بگیرم.
تبدیل پینگلیش به پارسی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر